De komst van Lukas was niet alleen voor ons een hele omschakeling. Ook Flip heeft hier aan moeten wennen. En nog steeds vindt hij Lukas best spannend. Waarschijnlijk omdat Lukas nog niet zo gecontroleerd te werk gaat met zijn handjes, en zo zijn vingers in zijn ogen prikt. Maar ik denk dat deze twee nog best dikke maatjes kunnen worden.
De eerste paar dagen na de geboorte van Lukas was Flip vaak verdwenen. Het was natuurlijk meteen van het een op het andere moment super hectisch in ‘zijn’ huis. Wij kwamen thuis met een nieuw familielid die flink veel lawaai kon maken, alle aandacht ging naar hem, en zo ineens liep er ook heel veel vreemd volk in huis (kraamhulp en kraambezoek). Daarnaast mocht hij ook een hele poos niet bij ons op de kamer slapen ’s nachts, omdat Lukas bij ons sliep. En ook bij andere baby-spullen wilde we hem niet te veel in de buurt hebben omdat Flip nog weleens wat haren achterlaat die heel scherp kunnen zijn voor jonge baby’s. Ook al hadden we hem hier al een paar weken op ‘voorbereidt’. Dus ja, hij heeft die eerste weken flink veel aandacht tekort gehad en trok zich veel terug.
Maar zodra het huis even een beetje rustig was en Lukas lekker lag te slapen, zocht Flip wel meteen toenadering bij ons. En knuffels kreeg hij wel! Want ook wij zochten graag even wat liefde en aandacht bij elkaar. Zodra Lukas op zijn eigen kamer ging slapen en Flip ’s nachts weer op het voeteneind mocht liggen, maakte hij er dan ook gretig en luid knorrend/spinnend gebruik van. Zoals van ouds moet ik me nu weer in allerlei rare bochten wringen met mijn benen, omdat Flip meteen een kwart van het bed in beslag neemt.
Langzaam vond Flip het steeds meer oké dat Lukas er was, en durfde al in dezelfde kamer te komen. En ondertussen is het uitgegroeid tot een, misschien wel, beginnende vriendschap. Heel af en toe komt hij dichtbij en moet hij even ruiken aan Lukas. Of hij gaat naast ons zitten als Lukas bij ons op schoot zit. Mijn man en ik worden dan nog wel regelmatig als ‘schild’ gebruikt tussen Flip en Lukas. En Flip gaat ook het liefst wel nèt buiten het bereik van Lukas zitten. Slim dier.
Ook Lukas heeft nu heel veel interesse in Flip. Hij gaat helemaal lachen als hij hem ziet lopen, en het liefst aait hij al over zijn hoofd. Alles wat hij op dat moment doet (eten, spelen of huilen) is meteen over, en de focus ligt volledig bij Flip. En wij maken soms wel misbruik van die situatie, door Flip te laten zien aan Lukas als hij huilerig is. Lukas is helemaal in zijn ontdekkingsfase en de vacht van Flip is natuurlijk super zacht. Aan ons de taak om te zorgen dat Lukas Flip niet kaalplukt met zijn grijpgrage handjes. Of zijn vingers niet belanden in bij Flip zijn ogen, oren, mond en snorharen. Dat wordt waarschijnlijk nog een hele uitdaging als Lukas straks kan kruipen…
Soms vind Flip het nog wel moeilijk om zijn leven te delen met Lukas. Laatst gaf ik Lukas zijn fles en wilde Flip eigenlijk ook op schoot. Heel bezitterig legt hij dan een pootje op mijn been, of probeert toch een beetje half op Lukas, half op mij op schoot te klimmen. Ik krijg ook nog steeds een boze blik van Flip als Lukas het op een brullen zet. Alsof hij wilt zeggen: “Zorg even snel dat hij weer stil is, hij stoort mij in m’n slaap.” En ook moet hij vaak baldadig alle vazen van de kastjes gooien als je net op dat moment je handen vol hebt met Lukas. Dus ja, Flip blijft zeker Flip. Gelukkig maar.
Dit is Annemiek 