‘Burgerlijk’ zijn is niet verkeerd.

In de tijd dat ik nog volop studeerde dacht ik niet zoveel aan later. Eerst maar eens die tentamens halen, en dan denken we later wel aan de toekomst. Maar in je laatste studiejaren komt die toekomst soms angstvallig dichtbij. Ook bij je stages moet je ineens nadenken; is dit een plek waar ik later zou willen werken?

Mijn afstuderen is ondertussen al ruim drie jaar geleden. Ik had zelf het geluk gelijk werk te vinden, dus 38-urige werkweken zijn al drie jaar een ritme voor mij. Mijn vriendinnen gingen na het afstuderen nog doorstuderen. Zij waren nog niet toe aan een ‘burgerlijk’ leven zoals ze dat tegen mij zeiden. Ze plagen me er ook regelmatig mee als zij op de donderdagavond weer eens dronken appjes versturen. Ik zit vrijdagochtend dan om 8 uur alweer op kantoor.

Maar ik moet er wel om lachen. Zij zijn mijn vermaak. Ik zeg altijd: “jullie houden mij jong!” Al klink ik dan wel erg oud! Ik geniet van hun sappige verhalen over studiegenoten die weer de verkering uit hebben en na een week alweer met een ander stonden te zoenen of over naïeve huisgenoten die voor de zoveelste keer weer vertraging op hebben gelopen. Zo heb ik toch nog het idee dat ik er een beetje bij hoor. Want ja, ik kan qua gesprekken dan soms alleen maar vertellen dat we een nieuwe bank hebben gekocht en dat ik maar geen vloerkleed kon vinden wat er mooi bij staat. De verschillen zijn dus toch ineens best groot, terwijl ik drie jaar geleden nog dezelfde worstelingen en tentamens had als zij.

Maar burgerlijk zijn is zo verkeerd nog niet. Ik heb tenslotte nu meer te besteden. En een beetje ritme en structuur in de dagen is eigenlijk ook wel relaxed. Dus schaam ik mij wanneer ik weer de ‘burgerpunten bokaal’ heb gewonnen op http://www.burgerpunten.nl? Nee hoor! Eén van hen bekende laatst nog dat ze toch best gelukkig wordt als er weer nieuwe folders door de brievenbus vallen. Zie je wel, betrapt!

Ondertussen hebben mijn vriendinnen nu ook hun master afgerond, en zijn het studeren behoorlijk zat. Dan kan je je volwassen leven niet verder uitstellen natuurlijk. De toekomst is nu, en ze zijn druk aan het solliciteren. En ook al houden ze de ontkenningsfase best lang vol, dat burgerlijk zijn volgt nu vanzelf wel. En je zal zien dat ze mij dan om tips komen vragen.