Het allereerste dagje uit in 2021, het allereerste drankje op een terras, winkelen zonder afspraak, meer afspreken met familie en vrienden. Er kan alweer steeds meer. En met de bijkomende bonus van het lekkere weer zie je iedereen weer in beweging komen. Nederland ontwaakt, en volgende week komt, met nog meer versoepelingen, een einde aan de lockdown. En wat ben ik er aan toe. Afgelopen weekend kon ik al ruiken aan het leven zonder lockdown. Ik had namelijk, voor het eerst sinds maanden, weer heel veel leuke dingen in de planning!
Op zaterdagavond was het weer tijd voor The Streamers, dus dat betekende dat mijn vriendinnen weer kwamen slapen. Super fijn om ze weer te zien, en er was ook nog eens heerlijk weer voorspeld. Overdag hebben we een dagje dierentuin gepakt. Het allereerste uitje van dit jaar, en het voelde als een schoolreisje! We konden gezellig bijkletsen, en ondertussen naar dieren kijken en genieten van lekkere hapjes en ijsjes. Het lekkere weer is op zo’n dag echt een cadeautje want in de zon voelt alles zoveel fijner, lekkerder en beter. De zomerkleren konden na maanden weer uit de kast en alle mensen om ons heen liepen ook “met zonder jas” buiten. Je voelde de zomervibe.
Na zo’n dag waarbij je moe bent van het struinen en rozig van de zon, is niets lekkerder dan in de tuin neer te ploffen met een koel drankje en lekker te gaan BBQ-en. We hebben goed de buik volgegeten voordat we klaar waren om te zingen en te sjansen met The Streamers. Mijn man was weer de handige Harry en zette zonder problemen zo de muziekinstallatie buiten in de tuin, zodat we de hele avond buiten konden blijven zitten. Dat was meteen al een heerlijke avond. En het vele gelach en gegier om onszelf (na een paar drankjes) of om de mensen in de show deed mijn buikspieren flink werken. Het was erg lang geleden dat ik heb gehuild van het lachen, maar wat is dat heerlijk!
De volgende ochtend heb ik ook voor het eerst dit jaar kunnen ontbijten in de tuin in de zon. Daar was het eindelijk warm genoeg voor. Begin van de middag moesten mijn vriendinnen weer met de trein naar huis, maar niet voordat we nog een paar spelletjes hadden gespeeld! Want samen een potje Wingspan en een paar rondjes Ligretto spelen, dat is de laatste tijd toch een beetje traditie geworden. Plus dat mijn vriendinnen ook al weken op de groepsapp hebben zitten bluffen dat ze al flink Ligretto aan het oefenen waren. Hoezo fanatiek? En oké, het was geen bluf. Zij waren toch wel echt beter in het spel dan ik. Dus lekker in het ochtendzonnetje waren we zo een paar uur zoet met een paar leuke (bord)spellen.
Toen brak toch de tijd aan om ze weer op de trein te zetten. De gezelligheid met z’n drieën was weer veel te snel voorbij… en of ik ze voor de zomervakantie nog zie? Geen idee. Dat is toch een periode dat je je eigen plan trekt of langs elkaar leeft omdat je om beurten allemaal op vakantie bent. Dus toch met een beetje hartzeer gedag zeggen.
En toen. Altijd als ze net weg zijn, is het ineens stil om je heen en val je bijna in een soort gat. Misschien was het de zon, of misschien mijn vriendinnen, of de energieke spelletjes, of toch de late avond met The Streamers, maar moe was ik er wel van. Even lekker uitrusten in de zon dan? Niet te lang, want ’s middags had ik nog een verjaardag van mijn schoonmoeder. En ik moest tussendoor ook nog paardrijden. Een vol weekend dus, waarbij ik niks wilde missen. Alles even leuk, maar ik merkte wel: ik was het niet meer gewend. En dan te bedenken dat ik eerder (de tijd vóór Corona) bijna elk weekend wel veel plannen had. Zondagavond had ik meteen het onrustige gevoel dat ik niet aan ‘mijn eigen taken’ was toegekomen. De afgelopen periode had ik in mijn rustige weekenden toch een eigen draai gevonden door een beetje te tuinieren, schoon te maken, wasjes te draaien, even langs de winkel, etc. Lekker op het gemakje.
Nu stond er meteen weer een week hard werken in het verschiet. Het mooie weer, het uitrusten en het terras moet nog even op zich laten wachten. Maar volgens mijn man moet ik ook niet zoveel dingen (tegelijk) willen. “Morgenavond heb je toch weer (vrije) tijd om al die taakjes te doen?” Hij heeft gelijk natuurlijk. Maar als ik toch de keus heb, dan ga ik niet te vaak meer terug naar de drukke, overvolle weekenden. Want als ik dan toch nog iets heb geleerd in deze corona-tijd, dan vind ik tijd voor mijzelf net zo belangrijk als al die leuke uitjes!
Dit is Annemiek 