Onze reis door IJsland: dag 16 t/m 18

Zo langzaam aan kwam al het einde van onze reis in zicht. Ook na een goede en lange nacht slaap, voelden we dat onze lichamen moe bleven. Maar dit land wilden we eigenlijk nooit meer verlaten. Met de laatste beetjes energie bleven we alle schoonheid in ons opnemen. En elke keer als we terug zouden denken aan IJsland, zou er een lach op ons gezicht verschijnen…

Dag 16: het uitgestrekte Noorden

Na een heerlijk ontspannen avondje Rummikub, bier drinken en chips eten werden we ook heerlijk ontspannen wakker. We mochten weer een prachtige route rijden door het Noorden van IJsland. Na bijna twee weken zou je denken dat je alles qua landschappen, al wel gezien zou hebben, maar in IJsland niet! Ook hier waren de bergen en valleien onverschrokken, en er waren ook veel kuddes met IJslandse pony’s te zien.

Rond de middag kwamen we aan in Akureyri, de hoofdstad van het Noorden. We hebben wat boodschappen gehaald en door de winkelstraat gestruind. Nog even de laatste kans op souvenir-shoppen. Na weer een heerlijke pylsa en een prachtig uitzicht op de stad, reden we verder naar Godafoss. Een zeer krachtige waterval waarbij de oevers al ver waren uitgesleten door de kracht van het water.

Door naar ons nieuwe hutje. En dit was zeker degene met het mooiste uitzicht! Je keek zo over de fjord naar de besneeuwde bergen aan de overkant. En voor ons hoorden we de vele vogels krijsen in het gebied natuurgebied. Geweldig wat een plek! In het avondzonnetje hebben we heerlijk op de veranda gezeten.

Dag 17: de vriendelijke reuzen van de zee

Vandaag was het zo ver: we gingen walvissen spotten! Het weer was prachtig, de lucht was strak blauw, en ik stond te popelen! Na de ontmoeting met onze gids kregen we waterdichte pakken en laarzen aan, deden de muts op en kregen veiligheidsinstructies bij de RIB boot. We raceten over het water heen. Hier en daar een golf die ons nat maakten, maar het was super gaaf. Husavik verdween al snel uit het zicht en we zagen steeds meer papegaaiduikers in de lucht en in het water.

We vaarden langs puffin-island. Elk jaar kwam hier een kolonie van 100.000 papegaaiduikers broeden op dit onbewoonde eiland. Overal zagen we zwart-witte vogeltjes in de lucht en op de rotsen, die als een zwerm muggen om ons heen vlogen. Ik was helemaal verliefd!

Maar het was tijd voor de zoektocht naar de grote dieren: de walvissen. Een best geduldig werkje, en iedereen hielp mee het water af te turen. Zodra we wat zagen racete we er meteen op af! Dichterbij zagen we een fontein van water, een rug en daarna een vin. De manier van duiken kon je goed volgen bij de bultruggen. Maar je wist nooit waar het dier weer boven kwam, dus we bleven goed kijken. En het is magisch om zo’n groot dier zo rustgevend in het blauwe water te zien zwemmen. Wat een geweldige ervaring! Al veel te snel was het tijd om terug te varen naar de haven.

Vanaf zee aanschouwde je IJsland nog groter, en ik had er nog uren kunnen doorbrengen. Wat een geweldig begin van je dag. Nog vol van de indrukken bezochten we ’s middags al een deel van de Diamond circle. Een route die je, net als de Golden circle, langs diverse natuurfenomenen bracht. Asbyrgi, Dettifoss en Sellfoss waren eerst aan de beurt. Een gigantisch brede kloof en nog meer indrukwekkende grote watervallen. En nee, die watervallen vervelen nooit!

Dag 18: diehard door de regen

Tijd om de tweede helft van de Diamond circle te ontdekken. Alleen zo mooi weer als het gisteren was, zo slecht waren de voorspellingen voor deze dag. Gewapend met onze regenpakken lieten we ons niet kennen, en hoopten dat het mee zou vallen.

In het gebied van Krafla zagen we veel (oude) vulkanische activiteiten. een spooklandschap met zwart gesteente, de warme zwavel nog uit de aarde rokend, en poelen met groenige, blauwige schimmel en kokende modder. Ik ging bijna over mijn nek van de vreselijke stank. En het was echt alsof je op een andere planeet liep.

De gigantische krater Hverfjell alleen al was een indrukwekkend groot zwart gat, met alleen maar zwarte grind en gesteente. Dit hadden we nog nooit gezien. Toch even naar boven, maar het begon steeds harder te regenen en in onze regenpakken waren we het weer al goed zat. What s next? Even een snelle plaspauze en lunch in de auto, overleggen wat we gingen doen. De voorspellingen werden slechter en slechter, en met de vermoeidheid van bijna drie weken in de benen besloten we terug te gaan naar ons knusse hutje. Een paar bezichtigingen besloten we naar de volgende dag te schuiven, met de hoop dat het dan droog zou zijn. Voor nu kozen we voor warmte en rust.

Wil je weten hoe onze reis verder verliep? Lees het vervolg binnenkort op mijn blog!
Of lees de andere dagen terug op deze pagina.